چطور مانع پشت‌گوش انداختن کارها در طول روز شویم؟

پشت‌گوش انداختن کارها یکی از معضلاتی است که همه با آن درگیر بوده‌ایم و نتایج مضر و گاهی خسارت‌بار آن را تجربه کرده‌ایم. با این وجود هنوز هم بسیاری از ما به طور غیرارادی درگیر این عادت مخرب هستیم و گاهی حتی دلیل آن را هم نمی‌دانیم، فقط این را می‌دانیم که در آن لحظه نمی‌خواهیم کاری را انجام دهیم و با پشت‌گوش انداختن کارها برای خودمان زمان می‌خریم. اما چه باید کرد و اصلا چرا برخی دچار چنین عادتی می‌شوند؟  در این میکرومقاله از سبکتو به پشت‌گوش انداختن کارها و دلایل آن می‌پردازیم:

پشت‌گوش انداختن کارها یا تعلل برای شروع کارهای جدید، تبدیل به یک معضل جهانی شده و افراد بسیاری امروزه درگیر آن هستند. به همین خاطر تحقیقات زیادی در این زمینه انجام شد که به تازگی بخشی از نتایج آن منتشر شده است و نشان می‌دهد که دلیل این رفتار، اجزای مغز و ابعاد آنهاست. این تحقیقات با اسکن مغزی ۲۴۶ نفر و با تمرکز روی دو موضوع افراد پیگیر در یک کار و افرادی که پشت‌گوش انداختن کارها عادتشان است دنبال می‌شد.

مدیریت احساسات

تحقیقات نشان دادند که پشت‌گوش انداختن کارها به بخش مدیریت احساسات مربوط می‌شود نه مدیریت زمان. مطابق این بررسی‌ها، در افرادی که عادت به تعویق و پشت‌گوش انداختن کارها دارند، بخش بادامه مغز بزرگتر است. بادامه در لوب گیجگاهی قرار دارد و وظیفه پردازش احساسات و کنترل انگیزه را به عهده دارد. نکته جالب دیگر در این افراد، ارتباط ضعیف بادامه با قسمت پشتی از کمربند جلویی قشر مغز یا DCAA بود.

DCAA علاوه‌بر اینکه با استفاده از اطلاعات بادامه، در مورد واکنش‌های بدن تصمیم می‌گیرد، با مدیریت احساس‌هایی که همزمان رخ می‌دهند و مسدود کردن عواملی که باعث حواس‌پرتی می‌شوند، به تصمیم‌گیری بهتر کمک می‌کند. یکی از محققین این پروژه می‌گوید: «کسانی که بخش بادامه مغزشان بزرگتر است، نگرانی بیشتری نسبت به عواقب کارها دارند و به همین خاطر هم دائم آنها را به تعویق و پشت‌گوش می‌اندازند. در واقع این افراد به دلیل ارتباط ضعیف بین بادامه و DCAA نمی‌توانند احساسات متناقض و عومل حواس‌پرتی را فیلتر کنند.»

توصیه‌هایی برای پشت‌گوش اندازها

مویرا اسکات کارشناس توسعه فردی و بهره‌وری توصیه می‌کند که برای اینکه عادت پشت‌گوش انداختن کارها را از بین ببرید و انگیزه بیشتری داشته باشید، مهمترین نکته این است که نسبت به زمان‌هایی که کارها را به تعویق می‌اندازیم آگاه باشیم و در چنین لحظه‌هایی راه‌حل‌هایی برای مقابله با ذهنمان داشته باشیم. به طور کلی اسکات توصیه می‌کند:

تعیین زمان

برای انجام کارها، بازه‌های زمانی در نظر بگیرید و بین بازه‌های زمانی استراحت‌های کوتاه داشته باشید تا ذهنتان آزاد شود. مثلا ۳۰ دقیقه کار کنید و ۵ دقیقه استراحت. و بعد از ۵ تا بازه ۳۰ دقیقه‌ای یک استراحت بلندتر مثلا ۱۵ دقیقه‌ای به خودتان بدهید. با این کار نه فشار زیادی برای فرار از کارها دارید و نه استراحت بیش از حد که باعث به تعویق انداختن کارها شود.

فهرست کارها

کارهایی که باید در طول روز انجام دهید را بنویسید. بعد آنها را به ترتیب اولویت مرتب کنید. حالا کارهایی که اولویت اول تا سوم را دارند به کارها و وظایف کوچکتر تقسیم‌بندی کنید و از اولویت اول شروع به کار کنید. با این روش نه تنها انجام کارها برایتان سخت و طاقت‌فرسا نمی‌شود بلکه در پایان روز از اینکه همه کارها را انجام داده‌اید شگفت‌زده خواهید شد.

متمرکز باشید

اگر پشت‌گوش انداختن کارها یکی از عادت‌های شما باشد، پس احتمالا سرگرم کردن خودتان به انجام کارهای دیگر بسیار راحتتر از انجام کار مورد نظر است. در واقع در بسیاری از مواقع ما حاضر به انجام هر کاری هستیم جز آنچه باید انجام دهیم. اما برای از بین بردن این عادت باید کمی به خودمان سخت بگیریم. تمام عواملی که حواستان را پرت می‌کنند را کنار بگذارید و کاری که باید انجام شود را با جدیت شروع کنید.