مدیرعامل شرکت فیروز توان‌یابی که محدودیت را بی معنی کرد

شرکت فیروز را همه به قدمت و محصولاتی که برای کودکان تولید می‌کند می‌شناسیم. اما پشت این شرکت تفکر کارآفرینانه‌ فردی است که هرچند خیلی معروف نیست اما توانست معنی جدیدی از توان‌یاب ارائه دهد. با سبکتو همراه باشید تا با مدیرعامل شرکت فیروز کسی که محدودیت را بی‌معنی کرد بیشتر آشنا شویم:

کارآفرینی

امروزه تب کارآفرینی در کشور بالا گرفته و هر کسی سعی می‌کند با ایده‌اش تبدیل به کارآفرینی بزرگ شود. اما حقیقت این است که کارآفرینی نه یک پسوند، بلکه یک تفکر و توانایی است و برای رسیدن به آن باید مهارت‌هایمان را پرورش دهیم. تصور شما از یک کارآفرین چه شکلی است؟ احتمالا همه یاد اشخاصی مثل استیو جابز، مارک زاکربرگ یا بیل گیتس می‌افتند، اما سید محمد موسوی این تصور و تمام قواعد را به هم زده است.

محمد موسوی مدیر شرکت  فیروز

محمد موسوی مدیرعامل شرکت فیروز است، شرکتی که احتمالا بیشتر ما با محصولات آن بزرگ شدیم و برخی مثل من همچنان از محصولاتش استفاده می‌کنند. تقریبا تمام کارمندان شرکت فیروز متشکل از توان‌یابان هستند. کسانی که رفت و آمد شهری برایشان سخت و گاهی غیر ممکن می‌شود و باهمه مشکلات چندین سال است که کارمندان وفادار این شرکت هستند. احتمالا شما هم مثل من بعد از شنیدن این موضوع لبخند زدید و ساده از کنار آن گذشتید. اما به تفکری که پشت این حرکت بزرگ وجود داشت فکر نکردیم.

اتفاقی در کودکی

تفکر مدیرعاملش، که هرگز اجازه نداد توان‌یابی محدودش کند. محمد موسوی در دوران کودکی به فلج اطفال مبتلا می‌شود و دیگر هرگز راه نمی‌رود. او در یکی از مصاحبه‌هایش گفته بود: در زمان کودکی وقتی ۶ سال داشت فهمید که نمی‌تواند راه برود، و بر خلاف دوستانش نمی‌تواند با آنها بازی کند و آن لحظه دنیا روی سرش خراب می‌شود و غصه‌دار یک گوشه می‌نشیند. مادرش با دیدن این صحنه و بغض ابدی پسرش، با یک تکه پارچه ساتن برایش یک شنل درست می‌کند و پیش او می‌رود و شنل را به پشتش می‌بندد، و به او می‌گوید: تو قرار نیست با آنها بازی کنی، تو باید مثل یک پادشاه بشینی و به بازی بقیه نظارت کنی و دستور بدی. تو باید بدانی که جایگاهت در زندگی کجاست و در همان جا بهترین باشی.

بهترین باش

و او این نصیحت از مادرش را در تمام زندگی اجرا کرد، با تمام مقاومتی که مدیر مدرسه می‌کرد و حاضر به پذیرفتن شاگرد معلول نبود، اما او درس خواند و دیپلم گرفت. در میان تعجب همه با صندلی چرخ‌دار برای ادامه تحصیل به آمریکا رفت و در آنجا متوجه شد که معلولیت، محدودیت نیست و او می‌تواند یکی مثل بقیه باشد و در جایگاه خودش بهترین باشد.

با همین تفکر و با صندلی چرخ‌دار جبهه رفت و وقتی برگشت به خاطر سوابق کاری‌اش مدیرعامل شرکت فیروز شد که در آن زمان مدتی بود رها شده بود. او به شرکت فیروز جانی دوباره بخشید.

مدیرعامل شرکت فیروز شاید بیشتر از هر کارآفرینی جایزه و لوح تقدیر گرفته است. او به تمام توان‌یاب‌ها ثابت کرد که معلولیت مانع پیشرفت نیست و تفکر منفی جامعه در این مورد را تا حد زیادی از بین برد، او به توان‌یاب‌ها نشان داد که هر کدام می‌توانند یک نان آور باشند و هرگز از شرایط خودشان خجالت نکشند.

او با هر فکر و سابقه‌ای، درس بزرگی می‌تواند به ما دهد، اینکه نگذاریم هیچ وقت هیچ چیزی مانع پیشرفتمان شود و در هر جایگاهی بهترین خودمان باشیم.